خواندنی‌های تاریخ| اجاره آب قنات در طهران قدیم چند بود؟ +سند
در طهران قدیم قنات‌ها پُر آب بودند و آب زیاد بود، اما حساب و کتاب داشت و قدر و قیمت داشت؛ آب اجاره‌ای بود! به‌ویژه آنکه در اطراف پایتخت اراضی کشاورزی و باغی زیاد بود و آب، برکت و ثروت بود. اجاره آب قنات‌ها هم زیاد بوده انگار.
به گزارش نبأپرس، اجاره قنات برای تأمین آب مصرفی منازل و همچنین برای کشاورزی و باغداری در سراسر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی رواج داشت و تعدادی از اسناد این اجاره‌نامه‌ها نیز موجود است. یک اجاره‌نامه قنات مربوط به سال ۱۲۸۹ شمسی به این شرح است: «سید محمد زارع، قناتی را در روستای جوشقان استرک از همسر مجتهد و دختر محمدابراهیم تاجر اجاره کرده است. شرط اجاره این است که باید هر ساله ۱۲من گندم، ۱۲من هندوانه و ۱۲من جوزق[غوزه پنبه]، بدون احتساب کرایه حمل، تحویل دهد. مالیات و لایروبی قنات برعهده صاحب قنات است».
سند دیگری مربوط به سال ۱۳۰۷ شمسی در دسترس است و از متن آن معلوم می‌شود مؤجران احتمالا آب قنات را با بخشی از محصول زراعی خود اجاره می‌کردند. متن این اجاره‌نامه چنین است: «استیجار شرعی نمود آقا عباسعلی… از جناب آقای عبدالکریم، فراش تلگرافخانه… تمامی مجری‌المیاه[محل عبور آب] دو نفر و نیم آب قنات علائی… الی مدت دو سال تمام… به مال‌الاجاره مقدار بیست و شش مَن گندم و بیست و شش مَن جوزق[غوزه پنبه] اول‌چین و دوم‌چین بالمناصفه که هر سالی بیست و شش مَن گندم و جوزق… مال‌الاجاره را تسلیم نماید و صیغه مؤاجره بنهج[به‌شیوه، به‌رسم] شرع جاری گردید».
انتهای پیام/
لینک خبر: