فرانسه و «آزادی بیان»؛ اسلام‌ستیزی آزاد، نفی هولوکاست ممنوع!
مقام‌های فرانسه در حالی بار دیگر اقدامات هتاکانه نشریه شارلی ابدو را مصداق آزادی بیان دانسته‌اند که خط قرمزهای روشنی برای هر گونه تحقیق درباره هولوکاست دارند.
به گزارش نبأپرس، مقام‌های دولت فرانسه که کشورشان سابقه دیرینه‌ای در مخالفت با هر تحقیقی درباره هولوکاست دارد به تازگی بار دیگر اقدام توهین‌آمیز اخیر نشریه شارلی ابدو را مصداق «آزادی بیان» برشمرده‌اند.
کاترین کولونا، وزیر خارجه فرانسه روز گذشته درباره واکنش‌های ایران به اقدامات توهین‌آمیز نشریه شارلی‌ابدو علیه مرجعیت دینی و سیاسی ایران و جهان اسلام گفت: «فراموش نکنید در فرانسه، برخلاف ایران، آزادی بیان وجود دارد که یک قاضی در چارچوب قوه قضائیه مستقل بر آن نظارت می‌کند؛ موضوعی که بدون شک ایران آن را به درستی نمی‌شناسد.»
اقدام موهن نشریه شارلی‌ابدو تازگی ندارد. این نشریه سال 2015 هم با توهین به ساحت مقدس پیامبر اسلام (ص) و دین مبین اسلام خشم مسلمانان در سراسر جهان را برانگیخته بود و جالب آنکه، مقام‌های کشورهای غربی و از جمله فرانسه در آن زمان هم با سنگر گرفتن پشت مفاهیم «آزادی بیان» تلاش می‌کردند رفتارهای توهین‌آمیز این نشریه را توجیه کنند.
محدوده مجاز برای توهین به اسلام
با این حال، آنچه مشخص است اینکه محدوده این «آزادی بیان» تنها تا جایی گسترده شده که توهین به اسلام را مجاز بداند و برای این نشریه و هر مطبوعات یا صدای دیگری آنجا که مسئله به یهودیت یا مسئله هولوکاست مربوط می‌شود خط قرمزهای روشنی وجود دارد.
انکار هولوکاست (négationnisme) تاریخی به قدمت سال‌های پس از جنگ جهانی دوم دارد. بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه، منکران آن را به زندان و جریمه نقدی محکوم کرده و در صورت انتشار اثر، کتاب‌ها یا مقاله‌های این افراد را از دسترس خارج کرده‌اند.
مقام‌های سیاسی و قضایی اروپا می‌گویند انکار هولوکاست، باعث می‌شود تا افکار عمومی در اروپا یهودیان را به صحنه‌سازی و درغگویی برای مظلوم نمایی متهم کرده و در نتیجه، نگرشی آمیخته با تنفر در قبال اعضای این اقلیت قومی-مذهبی پیدا کند.
در همین راستا، در سال 2009 میلادی «موریس سینه» کاریکاتوریست مجله فرانسوی «شارلی ابدو» مجبور شد استعفای خود را تقدیم کند. دلیل استعفا آن بود که این کاریکاتوریست با رسم کاریکاتوری، از ازدواج «جان سارکوزی» فرزند «نیکولا سارکوزی» رئیس‌جمهور اسبق فرانسه با «جسیکا دارتی» دختر یهودی که از خانواده‌ای ثروتمند بود و با انگیزه پول به دین یهودیت گرویده بود، انتقاد کرد.
انتقاد موریس سینه علیه دین یهودیت نبود و به هیچ صورت اهانتی به این دین نکرده بود اما تنها اشاره به یهودیت کافی بود تا او مورد اتهام دشمنی با این دین قرار گیرد و به تحویل او به مراجع قضایی و اخراج شدن وی از کار بینجامد. در آن زمان مجله شارلی ابدو هیچ دفاعی از کارمند خود نکرد و با دروغ «آزادی بیان» درصدد توجیه کار او برنیامد.
فرانسه قبل‌تر از آن هم در سال 1998 روژه گارودی، فیلسوف فرانسوی را به دلیل نگارش کتابی که در آن هولوکاست انکار شده بود 120 هزار فرانک فرانسه جریمه کرد.
انتهای پیام/
لینک خبر: